Sinemada Vertigo Tekniği

“Vertigo tekniği” terimi, Alfred Hitchcock’un aynı adını taşıyan filmi “Vertigo”da kullanılan özel bir sinematografik tekniği ifade etmektedir. Bu teknik, bir sahnede odak noktası koruyarak kamerayı geriye doğru hareket ettirirken, aynı anda yakınlaştırma yaparak görüntüleri bozulmasını ve görünürde baş yönlendirmesini yaratmayı amaçlıyor.

Hitchcock, “Vertigo” filminde bu teknik dikkat çekici bir şekilde kullanmıştır.

Özellikle Scottie karakterinin vertigo sorunuyla mücadele ettiğilerde sahne ve yoğun gerilim anlarında bu teknik tek çıkar.

Filmdeki en ünlü “vertigo tekniği” sahnesi, Scottie’nin bir merdivenden aşağı indirmek için kullanılmış.

Bu sahnede kamera geriye doğru hareket ederken, yakınlaştırma yaparak ortamın bozulmasını ve gözetlemeye baş yönünü hissini verir.

“Vertigo tekniği”, psikolojik gerilim ve sinematografik etki yaratmak için kullanılan bir araçtır.

Bu teknik, izleyiciyi karakterinin iç varlıklarını devreye sokmak, onun duygusallığını anlatmak veya kullanmak üzere kullanmak amacıyla kullanılır.

Vertigo teknolojisi, kameranın odak noktasını değiştirmeden geriye doğru hareket etmesi ve aynı anda yakınlaştırmayla karakterin veya izleyicinin perspektifinde bir bozulma hissini yaratır.

Hitchcock’un “Vertigo” filmi, bu teknikle sinematografik bir deneyim sunan ve baş döndürücü sinema severlerin beğendiği bir yapıttır.

Vertigo tekniği, sinema tarihinde örnek alınan ve kullanılan bir yöntem haline getirilmiştir.